ජායාරූපය: යාපනයේ චෙම්මනි සමූහ මිනීවළ භූමියෙන් දරුවකු තුරුළු කරගත් සොයාගත් ඇටසැකිල්ලක්. දැන් සොයා ගොන ඇති ඇට සැකිළි ප්‍රමාණය 150කට ආසන්නය.
සුනන්ද දේශප්‍රිය.
1998 ජූලි මාසයේදී යුක්තිය පුවත්පත චෙම්මානි සමූහ මිනීවළ පිළිබඳ විමර්ශන ලිපියක් ප්‍රකාශයට පත් කළේය. අපට වටිනා තොරතුරු ලබා දුන් සොල්දාදුවෙකු ඇතුළු පුද්ගලයින් ගණනාවක් සමඟ අපි කතා කළෙමු. මම යුක්තිය සතිපතා ආරම්භක කර්තෘ වූ අතර, එයට ප්‍රමුඛ සාමය ගොඩනැගීමේ සංවිධානයක් වූ යුක්තිය සහ සමානාත්මතාවය සඳහා වූ ව්‍යාපාරය (MIRJE) සහාය දැක්වීය. සමූහ මිනීවළ පිළිබඳ විමර්ශනය මනෝරංජන් විසින් සිදු කරන ලදී.
මෙය චෙම්නනීයේ සමූහ මිනීවලක් ඇති බවට කරන ලද ප්‍රථම හෙළිදරව්ව විය.
1998 ජූලි මාසයේදී ජාතික මානව හිමිකම් කොමිසම ශ්‍රී ලංකා රජයෙන් ඉල්ලා සිටියේ යාපනයේ හමුදා අත්අඩංගුවේ සිටියදී අතුරුදහන් වූ පුද්ගලයින් 300 ත් 400 ත් අතර පිරිසකගේ මළ සිරුරු තැන්පත් කර ඇති බවට චෝදනා එල්ල වන චෙම්මනි ප්‍රදේශ ආරක්ෂා කරන ලෙසයි. මේ අතර, චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංගගේ නායකත්වයෙන් යුත් රජය චෝදනා විමර්ශනය කරන ලෙස පොලිසියට නියෝග කළේය.
1998 අගෝස්තු මාසයේදී මාධ්‍ය නිවේදනයක් නිකුත් කරමින්, ක්ෂමා සංවිධානය නීතිපතිවරයාගෙන් ඉල්ලා සිටියේ “CID සහ HRC පරීක්ෂණ නිසි ලෙස සිදු කරන බවට සහතික වන ලෙස” සහ “ඕනෑම ගොඩගැනීමක් ඇතුළුව ස්ථානයේ පරීක්ෂණ අපක්ෂපාතීව සහ ස්වාධීනව සිදු කරන ලෙසත්, රැස් කරන ලද ඕනෑම සාක්ෂියක් අධිකරණයේ පිළිගත හැකි වන පරිදි සිදු කරන ලෙසත්” ය.
යුක්තියා පුවත්පත විසින් හෙළිදරව් කිරීම හේතුවෙන් කැණීම් සිදු කර වළලනු ලැබූ සමහර පුද්ගලයින් හඳුනා ගැනීමට හැකි විය. 1999 පෙබරවාරි මාසයේදී කැණීම් ආරම්භ විය. 1999 සැප්තැම්බර් වන විට පර්යේෂකයින් විසින් චෙම්මනි ප්‍රදේශයේ මිනිස් ඇටසැකිලි දහහතරක් කැනීම් මගින් පාදා ගෙන තිබුණි.
1991 පෙබරවාරි 21 වන දින චෙම්මනි සමූහ මිනී වළ නඩුවේ සාක්ෂි හඳුනා ගැනීම සඳහා අද යාපනය මධ්‍යම විද්‍යාලයේ ප්‍රදර්ශනය කරන ලදී. උදෑසන 8 සිට පස්වරු 1 දක්වා සාක්ෂි ප්‍රදර්ශනය කරන ලදී. කැණීම් කරන ලද වස්තූන් කිසිවක් ‘අතුරුදහන්’ බවට වාර්තා වී ඇති ඥාතීන්ගේදැයි සොයා බැලීමට 200 කට ආසන්න පිරිසක් පැමිණියහ.
මේ අතරින්, නාසයේ කරාබුවක් සහ යට ඇඳුමක් සුමති සොක්කලිංගම්ගේ ඥාතීන් විසින් හඳුනා ගන්නා ලදී. ඥාතීන්ට අනුව, ඇය ශ්‍රී ලංකා හමුදා සොල්දාදුවන් විසින් ඇගේ නිවසින් පැහැරගෙන ගොස් ඇත.
2005 දී මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපති වීමෙන් පසු චෙම්මානි සමූහ මිනීවළ විමර්ශනය අතුරුදහන් විය. එම කාලය වන විට විමර්ශන ලිපිගොනු නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව සතුව තිබුණි.
2025 මුල් භාගයේදී, චෙම්මනි-සින්ධුපති හින්දු සුසාන භූමිය අසල ඉදිකිරීම් කටයුතුවලදී මිනිස් අටකටු මතු වූ අතර, අධිකරණ නියෝගයක් මත එහි කැණීමක් සිදු කරන ලදී. 2025 අගොස්තු වන විට , ළදරුවන් තිදෙනෙකුගේ දේහයන් ඇතුළුව මිනිස් ඇටසැකිලි 150කට ආසන්න ප්‍රමාණයක් සොයා ගෙන ඇත. යාපනය මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණය විසින් මෙම ස්ථානය දැන් නිල වශයෙන් සමූහ මිනීවළක් ලෙස ප්‍රකාශයට පත් කර ඇත.
1998 යුක්තිය පුවත් පතෙහි පළ වූ ලිපිය ටැමිල්නෙට් වෙබ් අඩවිය විසින් පරිවර්තනය කර ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද අතර, එය එවකට ධර්මරත්නම් සිවරාම් ලෙසද හැඳින්වෙන තාරකි විසින් සංස්කරණය කරන ලද අතර ඔහු යුක්තිය පුවත්පත සමඟ සමීපව කටයුතු කළේය.
දෙමළ නෙට් ලිපිය, 1998 ජූලි 21.
ශ්‍රී ලංකා රජයේ හමුදා යාපනය අර්ධද්වීපය පාලනය කළ විගස අතුරුදහන් වූ බවට වාර්තා වූ සිවිල් වැසියන් 700 දෙනාගෙන් 300 ත් 400 ත් අතර සංඛ්‍යාවක් චෙම්මනි මුරපොල අසල ප්‍රධාන මාර්ගය වටා ඇති කුඹුරුවල වළලනු ලැබ ඇති බව මෙම සතියේ සිංහල සතිපතා පුවත්පතක් වන යුක්තිය ප්‍රකාශ කළේය. මළ සිරුරු තැන්පත් කර ඇති ස්ථානය සලකුණු කරමින් එම ප්‍රදේශයේ සිතියමක් ද පුවත්පත ප්‍රකාශයට පත් කර ඇත.
යුක්තිය පුවත් පතෙහි ලිපිය ‘ක්‍රිෂාන්ති කුමාරස්වාමි’ නඩු විභාගයේදී චූදිතයෙකු විසින් යාපනය අර්ධද්වීපයේ සිවිල් වැසියන්ගේ සමූහ මිනීවළවල් පැවතීම පිළිබඳව කරන ලද හෙළිදරව් කිරීම් තහවුරු කරයි.
ලිපියේ පරිවර්තනය කරන ලද උපුටා ගැනීම් කිහිපයක් මෙසේය:
දිවයිනේ දකුණේ සිට යාපනයට යන විට, කිලෝමීටර 3 ක ආරුක්කු ආකාරයෙන් ඉදිකරන ලද කොන්ක්‍රීට් ව්‍යුහයක් ඔබට හමුවනු ඇත. යාපනය නගරයේ සිට, එහි “යාපනය ඔබව සාදරයෙන් පිළිගනී” යනුවෙන් ලියා ඇත. චෙම්මනි මුරපොලවල් මෙම පිළිගැනීමේ පුවරුව සහ නාවට්කුලි පාලම අතර පිහිටා ඇත. චෙම්මනි මුරපොලවල් වල ව්‍යුහයන් හැර වෙනත් ගොඩනැගිලි නොමැත.
‘රිවිරැස මෙහෙයුම’ අවසන් වූ පසු, චෙම්මනි මුරපොලවල් පාලනය කරන ආරක්ෂක නිලධාරීන්ට මළ සිරුරු ලැබුණේ ඒවා භූමදාන කිරීමට නිශ්චිත නියෝග සහිතවය. ඔවුන් ජීවමාන සිරකරුවන් කිහිප දෙනෙකු ද මරා දැමීමට භාරගෙන භූමදාන කළ බව එහි වාර්තා වේ.
මෙම සියලු ඝාතන සිදු වූයේ එවකට යාපනයේ සිටි ජ්‍යෙෂ්ඨ අණදෙන නිලධාරීන්ගේ උපදෙස් මත බව යුක්තිය පුවත්පත වාර්තා කරයි.
ක්‍රිෂාන්ති, ඇගේ මව, සහෝදරයා සහ අසල්වැසියා මුරපොල පාලනය කරන ආරක්ෂක නිලධාරීන් විසින් ඝාතනය කරන ලද බව පුවත්පත චෝදනා කරයි. සොල්දාදුවන් මෙම අපරාධ සිදු කළේ ඔවුන්ගේ ජ්‍යෙෂ්ඨ කාර්යාල විරුද්ධත්වයක් නොදක්වන බවට විශ්වාසයෙන් බව පුවත්පත තවදුරටත් පවසයි.
මෙම සිදුවීම පුළුල් ලෙස දේශීය හා ජාත්‍යන්තරව හෙළා දැකීමට හේතු වූ අතර, අවසානයේ රජය සම්බන්ධ ආරක්ෂක නිලධාරීන්ට එරෙහිව නීතිමය පියවර ගැනීමට හේතු විය. ක්‍රිෂාන්ති කුමාරස්වාමි දූෂණය කර ඝාතනය කිරීමේ චෝදනා ලැබූ හය දෙනාට දැන් මරණ දඬුවම නියම කර ඇත.
ටැමිල්නෙට් ලිපිය: TamilNet_ 13.07.98 Mass graves found – paper