2022 අප්‍රේල් 24 දින ගෝටා ගෝ ගම සාමකාමී උද්ඝෝෂණය සමගාමීව අන්තර් විශ්ව විද්‍යාලීය ශිෂ්‍ය බල මණ්ළය සංවිධානය කර තිබූ පා ගමනකට එරෙහිව මරණීය යක්ඩ උල් සවි කළ බැරිකේඩ් දැමීමට විරුද්ධව මානව හිමිකම් නීතිඥයකු වන සේනක පෙරේරා විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද මානව හිමිකම් පෙත්සමක් විභාග කිරීමට අද (04දා) ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය තීරණය කළේය.
එම පෙත්සමෙහි නීතිඥ සේනක පෙරේරා දක්වා තිබූ කරුණූ සමහරක් මෙසේය ( මෙම පෙත්සම ඉදිරිපත් කරන ලද්දේ අරගල සමයේදීම බව සලකන්න):
ජනාධිපතිවරයා සහ රජය ඉවත් විය යුත්තේ ඇයිද යන්න පිළිබඳව මහජනතාව දැනුවත් කිරීමට විවිධ සිවිල් සමාජ කණ්ඩායම් සහ වෘත්තීය සමිති ශිෂ්‍ය කණ්ඩායම්වලට තමන්ගේම ඉඩක් ගෝටා ගෝ ගම තිබූණි. මෙම විරෝධතාකරුවන්ට තරුණ, මහලු, ළමුන්, කාන්තාවන් සහ ආබාධිතයන් ද ඇතුළත් විය.
උද්ඝෝෂණ කරන ප්‍රදේශයට සෑම රාත්‍රියකම ලක්ෂ සංඛ්‍යාත ජනතාවක් එකතු වීඔවුන් විවිධ ක්‍රියාකාරකම්වල නිරත වී ජනාධිපතිවරයාට සහ රජයට එරෙහිව සටන් පාඨ කියමින් සිටින බවත් ඉල්ලීම වන්නේ ජනාධිපතිවරයා රජයෙන් ඉවත් විය යුතු බවය.
අප්‍රේල් 24 වැනි දින අන්තර් විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍ය බලමණ්ඩලය පිටකොටුවේ සිට ඊනියා “ගෝඨා ගෝ ගම” විරෝධතා ප්‍රදේශය දක්වා විරෝධතා පා ගමනක් සංවිධානය කර තිබුණි.
උද්ඝෝෂණ කරන ප්‍රදේශයට ඇතුළු වීම වළක්වන බාධක සහ මාර්ග බාධක තිබිය හැකි බව විශ්වාසවන්තව දැනගත් බවත්, එම නිසා තමන් ඇතුළු නීතීඥයින් කිහිප දෙනෙකුද විරෝධතාවයේ නිරත වූ ප්‍රදේශයට රැස්ව සිටි බවත්, එහිදී ජනතාව තම නීති මතය විමසූ බවත් පෙත්සම්කරු වන සේනක පෙරේරා එහි සඳහන් කර තිබේ.
තමන් එම ප්‍රදේශයට ඇතුළු වූ විට ගාලු මුහුණතේ මහ බැංකු කෙළවර සහ ගාලු මුවදොරට හිල්ටන් හෝටල් පිවිසුම ස්ථීර බාධක, යකඩ වැට සහ තමන් නොදුටු නව ආකාරයේ බාධකවලින් අවහිර වී ඇති බව පෙනී ගියේය.
එම බාධක අසාමාන්‍ය බාධකයක් වූ අතර, එම බාධකවල තියුණු යකඩ උල් තිබූණි.
ඉහත කී සියලුම තියුණු යකඩ උල් රෝද සහිත බාධකවලට සවි කර තිබූණි.
අඟල් 3ක් පමණ දිග එම උල් පුද්ගලයෙකුගේ මරණයට ප්‍රමාණවත් තරම් තියුණු විය.
1 වන වගඋත්තරකරු එනම් පොලිස්පති අණදෙන ප්‍රධානියා වන ශ්‍රී ලංකා පොලිසිය විසින් එම තියුණු යකඩ උල් සවිකර රෝද සහිත බාධක සඳහා ප්‍රදේශයට ගෙන එන ලදී.
එවැනි කුරිරු අමානුෂික සහ අවමන් සහගත නියෝගයක් සඳහා අවසාන බලධාරියා 1 වන වගඋත්තරකරු වන පොලිස්පතිය.
ළං වුනොත් මිස කිසිවකුට නොපෙනෙන ඝන පොලිතින් තහඩුවලින් සියලු බාධක ආවරණය කර තිබූ බව තමා නිරීක්ෂණය කළ බව සේනක පෙරේරා සිය පෙත්සමෙහි සඳහන් කරයි.
1 වැනි වගඋත්තරකරු විසින් තියුණු යකඩ කරල් සහිත එම බාධක රැගෙන එන ලෙස නියෝග කළේ යමෙකු එවැනි බාධකවලට වැදුනහොත් හෝ වැටුණහොත් මරණයට හෝ බරපතළ තුවාල සිදුවිය හැකි බවට පැහැදිලි අවබෝධයක් ඇතිවය.
පෙත්සම්කරු පවසන්නේ තමන් එම බාධක සවිකර ඇති ප්‍රදේශවලට ගොස් පොලිස් නිලධාරීන් සිටිනු දැක ඒවා මාරාන්තික හා අනතුරුදායක බැවින් ඒවා ඉවත් කරන ලෙස පොලිස් නිලධාරීන්ට දැනුම් දුන් නමුත් පොලිසිය එසේ නොකළ බවත්ය.
විරෝධතාකරුවන්ට ඉදිරි දිශාවකින් පැමිණීම නොපෙනෙන බැවින් සහ ආයුධයක් ලෙස ඉදිරිපත් කළ හැකි බැවින් මෙම බාධක හිතාමතාම ආවරණය කර තිබුණි.
එවැනි තියුණු යකඩ උලකින් ශිෂ්‍ය විරෝධතාකරුවන්ගේ හෝ ප්‍රදේශයේ වෙනත් විරෝධතාකරුවන්ගේ ඇසකට හෝ විරෝධතාකරුවෙකුගේ හිසක් ඇතුලට යාමට හෝ විරෝධතාකරුවෙකුගේ ඉහළ හෝ පහළ ශරීරයට ඇතුළු විය හැකිව තිබුණි. එම බාධක භාවිත කිරීමට ගෙන ආ පොලිස් කොස්තාපල්වරයාගේ ජීවිතයට එ්වා මරණීය විය හැකි විය.
පෙත්සම්කරු වන සේනක පෙරේරා වැඩිදුරටත් පවසන්නේ තමන් විරෝධතා ප්‍රදේශයේ සිටි බවත්, ඔහු විරෝධතාවයේ කොටසක් බවත්, එබැවින් පොලිසිය භාවිතා කරන මාරාන්තික ආයුධයකට තමා පහසුවෙන් ගොදුරු විය හැකි වූ බවත්ය.
එබැවින් 1 වන වගඋත්තරකරුගේ සෘජු නියෝග යටතේ පොලිසිය විසින් ඔහුට ජීවිතයට තර්ජනයක්, වධහිංසා පැමිණවීම සහ අරමුණු සහිත අවමන් සහගත සැලකීම සහ වධහිංසා පැමිණවීමේ ආසන්න තර්ජනයක් තිබූණි.
1 වන වගඋත්තරකරු හිතාමතාම බියක්, ආසන්න වධහිංසා තර්ජනයක් සහ ජීවිතයට තර්ජනයක්, එවැනි භයානක බාධක වලින් කිසිදු විරෝධතාකරුවෙකුට නීතිය ඉදිරියේ අසමාන ලෙස සැලකීමේ ආසන්න තර්ජනයක් ඇති කළේය.
සිවිල් විරෝධතා සඳහා එවැනි බාධක ගෙන ඒමෙන් විරෝධතාකරුවන් සිවිල් වැසියන්, සන්නද්ධ විරෝධතාකරුවන් නොමැති වධහිංසා පැමිණවීමේ පැහැදිලි චේතනාව පෙන්නුම් කරයි. .
කෙසේ වෙතත්, 1 වන වගඋත්තරකරුගේ යුතුකම සහ වගකීම වන්නේ රාජ්‍ය නිලධාරියෙකු ලෙස මහජනතාවගේ ජීවිතය ආරක්ෂා කිරීමය.
1 වැනි වගඋත්තරකරු විසින් පෙත්සම්කරු ඇතුළු ජීවිත දහස් ගණනකට තුවාල සිදුවිය හැකි විරෝධතාකරුවන්ට හානි කිරීම සඳහා හිතාමතාම එම බාධක රැගෙන ආවේය.
විරෝධතාවයකදී මෙවැනි මාරාන්තික බාධක තමන් කිසි දිනෙක දැක නැති බවත් එබැවින් මෙම බාධක සිසුන්ට සහ අනෙකුත් විරෝධතාකරුවන්ට හානි කිරීම සඳහා 1 වන වගඋත්තරකරුගේ මඟපෙන්වීම යටතේ විශේෂයෙන් සාදන ලද බවය.
මහජන විරෝධතාවයක් හෝ මහජන රැලියක් විසුරුවා හැරීමේදී පොලිසිය විසින් පවත්වාගෙන යා යුතු අවම බලයට මෙය පටහැනි බවත් මෙම මාරක බාධක පොලිස් ආඥාපනතේ කුමන වගන්තිය යටතේ ගෙන ආවේද යන්න පැහැදිලි නැත.
1 වන වගඋත්තරකරුගේ සෘජු නියෝග යටතේ තමාට වධහිංසා පැමිණවීමේ තර්ජනයක් සහ කෲර, අමානුෂික හෝ අවමන් සහගත ලෙස සැලකීම හෝ පොලීසිය විසින් දඬුවම් කිරීමේ තර්ජනයක් ඇති බව පෙත්සම්කරු පවසයි.
පෙත්සම්කරු පවසන්නේ සිසුන් බාධක දමා තිබූ මාර්ගය භාවිත කළහොත් තමාට සහ සිසුන්ට සහ තරුණයින්ට ශාරීරිකව හා වධහිංසා පැමිණවීමට සිදුවන්නට ඉඩ තිබූ බව තමන් දැඩිව විශ්වාස කරන බවයි.
ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාමය ප්‍රතිපාදන යටතේ මූලික අයිතිවාසිකම් උල්ලංඝනය කිරීම යටතේ වගඋත්තරකරුවන්ට විරුද්ධව පියවර ගන්නා ලෙසත් වන්දි ගෙවන ලෙසත් පෙත්සම්කරුවන නීතිඥ සේනක පෙරේරා ඉල්ලා සිට තිබේ.
11 වැනි ව්‍යවස්ථාව මගින් වධහිංසාවෙන් නිදහස් වීමට පෙත්සම්කරුගේ අයිතිය, සහ (ආ) සහ ශ්‍රී ලංකා ප්‍රජාතාන්ත්‍රික සමාජවාදී ජනරජයේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 12(1) සහ 14 (1) (අ) වගන්තිය මගින් සමානාත්මතාවයට ඇති අයිතිය කඩිනමින් කඩකිරීමක් සම්බන්ධයෙන් ඉහත සඳහන් කළ තත්ත්වයන් සාධාරණ බියක් ඇති කරන බව පෙත්සම්කරු දක්වා තිබේ.