අරගලය කුමන්ත්‍රණයක් ද නැතිනම් ස්වයංසිද්ධ නැගිටීමක් ද? – ජාවිඩ් යූසුෆ්
අරගලය කුමන්ත්‍රණයක් ද එසේත් නැතිනම් අදක්ෂ පාලනයේ සහ දිගුකාලීන වැරදි තීරණ වල ප්රතිඵලයක් ලෙස ගැටලු රාශියකට මුහුණ දෙන ජනතාවක් ස්වයංසිද්ධ නැගිටීමක් ද? අරගලයේ විවිධ පැති සම්බන්ධයෙන් විවාදය (එය එසේ හැඳින්විය හැකි නම්) පසුගිය සතියේ පාර්ලිමේන්තුව තුළ සහ ඉන් පිටත ඇවිලී ගිය නමුත් දායකත්වයන් යන්තමට විශයමූලික වූ විවිධ දෘෂ්ටිකෝණයන් මත පදනම් වූ ප්‍රකාශනයන් විය.
ඇරඹූම ගොවි ජනයාගෙන්
යමෙක් සරල ලෙස දැකීම ප්‍රතික්ෂේප නොකරන්නේ නම්, අරගලය පීඩාවට පත් ජනතාවකගේ ස්වයංසිද්ධ ප්‍රතිචාරයක් බවට කිසිවෙකු සැක නොකරනු ඇත. ගාලු මුවදොර හා ඒ අවට සිදුවීම් වලින් උච්චස්ථානයට පත් වූ විරෝධතා රැල්ල ආරම්භ වූයේ බොහෝ විට රටේ අවිධිමත්ම ශ්‍රමිකයින් කණ්ඩායමක් වන ගොවි ප්‍රජාවන්ගෙන් බව සිහිපත් වනු ඇත. රසායනික පොහොරවලින් කාබනික පොහොරවලට එක රැයකින් මාරු වීමට අවවාද අනුශාසනා ලද හෝ වැරදි ලෙස සිතා බලා ගත් තීරණය වටා ගොවීන්ට සැලකිය යුතු දුෂ්කරතා ඇති කළේය.
ඉහළ යන ජීවන වියදම, ඉවුම් පිහුම් ගෑස් සහ ඉන්ධන හිඟය, විදුලිය විසන්ධි කිරීම සහ තවත් කරුණු රාශියක් අසරණ ජනතාවක් තාප්පයට තල්ලූ කළේ ඉන් පසුව ඇති වූ සිදුවීම්වල ප්රතිඵලයක් ලෙසය.
ප්රජාතන්ත්රවාදී රටක් වූවා නම්
ජනතාවගේ දුක්ගැනවිලි සඳහා විසඳුම් සෙවීමට යාන්ත්‍රණයක් ලබා දෙන ව්‍යවස්ථාමය ව්‍යුහයක් නොමැතිකම මහජන බලය ක්‍රියාත්මක කිරීමට මහජනතාවට බල කළේය. ආණ්ඩුවේ නොහැකියාවේ ප්රතිඵලයක් ලෙස පසුගිය වසරේ මැද භාගයේ දී මෙන් ජනතා විශ්වාසය නැති වූවා නම් පාර්ලිමේන්තු ප්රජාතන්ත්රවාදී ක‍්‍රමයක් තුළ මන්ත‍්‍රීවරුන් ආණ්ඩුවට විරුද්ධව ඡන්දය දී ආණ්ඩුවේ විධිමත් වෙනසක් සහතික කරනු නියතය.
ගෝටා පලවා නොහැරියේ නම්?
වත්මන් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව මගින් පසුගිය වසරේ ජනතාව මුහුණ දුන් තත්ත්වයකට ප්‍රතිපාදන ලබා දී නොමැති බැවින් ද ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීම සහ අදක්ෂ විධායක ජනාධිපතිවරයෙකු ඉවත් කිරීම සඳහා ප්‍රතිපාදන නොමැති බැවින් ද ජනතාවට තත්වය සිය අතට ගැනීම හැර වෙනත් විකල්පයක් නොමැති විය. අරගලය විසින් ගෝටා ගෙදර යැවීමේ පරමාර්ථය සාක්ෂාත් කර නොගත්තේ නම් අද රට කොතැනදැයි සිතන විට යමෙකු වෙව්ලන්නට පුළුවන.
පසුගිය වසරේ අප්‍රේල්, මැයි, ජූනි, ජූලි මාසවල රටම රැස්වී ගාලුමුවදොර උද්ඝෝෂණ කරන අවස්ථාවේ පැහැදිලිව නිර්වචනය කළ නායකත්වයක් නොතිබුණද එම උද්ඝෝෂණයේ සාමකාමී හා ක්‍රමවත් බව මුළු ලෝකයම මවිතයට පත් කළේය. එවැනි නායකත්වයක් නොතිබුණත් එකම ඉල්ලීමකින් ජනතාව බැඳී සිටියහ. එනම් ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සහ ජනතාවට කියන්න බැරි තරම් දුකක් ගෙනාප ආ ඔහුගේ අදක්ෂ ආණ්ඩුව ඉවත් විය යුතුයි කියන එකයි.
කුමන්ත්රණ න්‍යාය අපහාසයක්
දේශපාලන න්‍යාය පත‍්‍රයක් නැති බහුතරයකට, අදක්ෂකමේ පීඩනයෙන් මිදීම පමණක් අවශ්‍ය වූ බහුතර පිරිසකට දැන් කුමන්ත්රණ න්‍යායන් ගෙනැවිත් අරගලය යක්ෂාවේශ කිරීම එම මහජනතාවට කරන අපහාසයකි.
විරෝධතාකරුවන්ගෙන් බහුතරයක් තම එදිනෙදා ප්‍රශ්නවලට තවමත් විසඳුම් නොලැබුණ ද අරගලයේ පරිමාණයේ පෙළපාලිවලට සම්බන්ධ නොවී තම ජීවිතයට ආපසු ගොස් ඇත්තේ එබැවිනි.
මහජන දුක්ගැනවිළි ප්‍රතික්ෂේප කිරීමක්
අරගල ක්‍රියාකාරීන් ඔවුන්ගේ ශ්‍රේණිවලට පුළුල් හා අසමාන පුද්ගලයන් පිරිසක් ඇතුළත් කර ගත් අතර ඔවුන්ගෙන් සමහරෙකුට දේශපාලන අභිලාෂයන් තිබිය හැකි නමුත් ඔවුන් කිසිවකුට අරගලය තමන්ට අවශ්‍ය දිශාවට පාලනය කර ගෙන යාමට නොහැකි විය.
හඹා යමින් පවතින කුමන්ත්රණ න්‍යායන් හුදෙක් පාලන ක්‍රමය සහ පාලන විලාසය සම්බන්ධයෙන් මහජනතාවට සාධාරණ දුක්ගැනවිලි ඇති බව ප්‍රතික්ෂේප කිරීමේ උත්සාහයකි.
අරගලයන් කුඩුකාරයන්, ලිංගික ශ්‍රමිකාවියන් යනාදී වශයෙන් විවිධ උපහාසවලට ලක් වී ඇති ආකාරය, අරගලයා විසින් තම අසීමිත බලතලවලින් ඉවත් කළ අයගේ හදවත් තුළ ඇති වෛරය ප්‍රකාශ කිරීම පමණි.
ප්‍රසන්න රණතුංග අමාත්‍යවරයා පාර්ලිමේන්තුවේදී නැවත නැවතත් අරගලයට සහභාගී වූවන් හැඳින්වීමට කාලකන්නි යන වචනය භාවිතා කළේය. හිටපු අමාත්‍ය රෝහිත අබේගුණවර්ධන මහතා විසින් අරගලයට සහභාගි වීම හේතුවෙන් අවාසනාවන්ත තත්ත්වයට පත් වූ අරගල ක්‍රියාකාරීන් විශාල පිරිසකගේ තහවුරු නොකළ ලැයිස්තුවක් ඉදිරිපත් කළේය.
කුමන්ත්රණ න්‍යායන් මෙරට ලෙඩක්
මෑතකාලීන මාධ්‍ය දායකත්වයකදී මහාචාර්ය කාලිංග ටියුඩර් සිල්වා පෙන්වා දී ඇත්තේ ශ්‍රී ලංකාව සැමවිටම කුමන්ත්රණ න්‍යායවල තෝතැන්නක් බවයි. 1971 සහ 1987-1989 ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ නැගිටීම් සහ 1980 සිට 2009 දක්වා එල්ටීටීඊ නැගිටීම වැනි රාජ්‍යයට එරෙහි සාමූහික නැගිටීම් සහ රජය සහ එල්ටීටීඊය අතර සාම ගිවිසුමක් අත්සන් කිරීම වැනි සිදුවීම් පවා වවිධ අය විසින් කුමන්ත්රණ ලෙස දක්වා තිබේ. රහසිගත ස්වභාවය සහ විනිවිදභාවය නොමැතිකම මෙම සිදුවීම් පිළිබඳ මහජන ව්‍යාකූලත්වයට බොහෝ විට එකතු විය.
මහාචාර්ය ටියුඩර් සිය විශිෂ්ඨ ලේඛනයෙන් පෙන්වා දී ඇත්තේ අරගලය විවෘත විසම්මුතියේ සහ විරෝධයේ විවෘත ප්‍රකාශනයක් වුවද අරගලයට නරක නමක් ලබා දීම සඳහා එම කුමන්ත්රණ තර්කයම මවා පා ඇති බවයි. ඔහු තවදුරටත් මෙසේ ප්‍රකාශ කරයි: “මෑතකදී, අරගලය නැගිටීම මහජනතාවට විවෘතව තිබියදීත්, විවිධ දෘෂ්ටිකෝණවල පැහැදිලි විග්‍රහයන් තිබියදීත්, විවිධ කුමන්ත්රණ න්‍යායන් ද අවුලුවා ඇත. කුමන්ත්රණ න්‍යායන් ඉදිරිපත් වන්නේ කාරණා අතිශයින් සරල කිරීමටත්, සංකීර්ණ සංසිද්ධියක් පූර්ව නිගමනවලට සහ සැකයන්ට අනුරූප වන ආකාරයටත් අර්ථකථනය කිරීමට ය. ජනප්‍රිය උපකල්පනවලට සහ පූර්ව නිගමනයන් මත ඇතිකරගත් අදහස්වලට අභියෝග කිරීමට ඉඩ ඇති සාක්ෂි මත පදනම් වූ විශ්ලේෂණයක් ප්‍රතික්ෂේප කිරීමටත් ය.
බිල්ලකු සෙවීම
මහාචාර්ය ටියුඩර් පෙන්වා දෙන්නේ සිදුවීම් වලට විවිධ කුමන්ත්රණ න්‍යායන් ආරෝපණය කරන්නේ දිග හැරුණු මහජන ව්‍යාපාරයකට පහසුවෙන් දොස් පැවරිය හැකි බිල්ලෙකු සෙවීමේ ජනප්‍රිය අවශ්‍යතාවයට ය.
දුර්වල මහජන තීරණ සඳහා වගකිව යුතු ප්‍රධාන තීරණ ගන්නන් නිසැකවම හඳුනාගෙන ඔවුන්ට එරෙහිව සුදුසු ක්‍රියාමාර්ග ගත යුතුය. එනමුත්, එය සංකීර්ණ හේතු විද්‍යාවක් සහිත සාර්ව සමාජ ක්‍රියාවලීන් සඳහා වලංගු පැහැදිලි කිරීම් ලෙස පිළිගත නොහැකි කුමන්ත්රණ න්‍යායන් මගින් අවසන් නොවිය යුතු බව ඔහු තවදුරටත් ප්‍රකාශ කරයි.
අරගලයේ ක්‍රියාකාරීන්ට එරෙහි මෙම වෛරී ව්‍යාපාරයේ මෑතකාලීන නැගීම් විසින් එවැනි පුද්ගලයන් විවිධ ආකාරයේ ශාරීරික හිංසනයන්ට හා උපහාසයන්ට ලක්වන බවට වාර්තා වීම වැඩිවෙමින් පවතී.
එවැනි ජනතා ව්‍යාපාරයක් බිහිවීමට මග පෑදුවේ ඔවුන්ගේ පාලනයේ අසාර්ථකත්වය බව අරගලයට ගරහන අය පිළිගන්නට කාලයයි මේ.
( සන්ඩේ ටයිම්ස් පුවත්පතෙහි පළ වු ලිපියක පරිවර්ථනය ශ්‍රී ලංකා බ්‍රිෆ් වෙතිනි. සම්පුර්ණ පෙළ පරිවර්ථනයක් නොවන බව සළකන්න)
