“ඔබතුමාව හිට්ලර්වරයෙක් ලෙස හඳුන්වන කෙනෙක්. අපි මතක් කරනවා හිට්ලර් කෙනෙක් වෙලා හරි මේ රට හදන්න කියන එක තමයි මහා සංඝරත්නය අවසාන වශයෙන් මතක් කරන්නේ. ඔබතුමා මිලිටරි පාලනයක් හරි අරගෙන ගිහින් මේක හදන්න කියලා නැවතත් මතක් කරනවා.”
ඉහත ඉල්ලීම ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගෙන් කළේ අස්ගිරි පාර්ශ්වයේ අනුනායක වෙඬරුවේ උපාලි හිමියන් විසිනි. ඒ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ 69 වැනි ජන්ම දිනය නිමිත්තෙන් සිදු කළ දානමය පින්කමකදී අනුශාසනාව පවත්වමිනි.
ඇඩොල්ෆ් හිට්ලර් යනු මිනිස් ඉතිහාසයේ බිහිවූ විශාලතම සමූල ඝාතකයා ය. ඔහුගේ අතින් ඝාතනය වූ මුළු සිවිල් වැසියන් ප්‍රමාණ ය මිලියන 11 ක් (ලක්ෂ 110ක්) ලෙස ගණනය කොට තිබේ. හිට්ලර්ගේ මේ මිනීමරු පාලනය නිමා වූයේ ඔහු නායකත්වය දුන් ජර්මනියට බරපතළ යුද්ධමය පරාජයක් හා ජීවිත හා දේපළ විනාශයක් උරුම කර දෙමිනි. හිට්ලර් බලයට ආවේ ජර්මනිය දුර්වල පාලකයන්ගෙන් ගලවාගෙන එය ශක්තිමත් හා සමෘද්ධිමත් රාජ්‍යයක් බවට පත්කරන බවට පොරොන්දු වෙමිනි. ඔහුගේ 12 වසරක පාලනය නිමා වූයේ එරට විදේශ හමුදාවල අණසකට නතු වී බටහිර හා නැගෙනහිර ජර්මනිය ලෙස දෙකඩ වීමෙනි.
ශක්තිමත් ඒකාධිපති හිට්ලර් විසින් විනාශ මුඛයට යැවූ ජර්මනිය යළිත් බලවත් හා එක්සත් රාජ්‍ය්‍යක් බවට පත් කළේ විවිධ පක්ෂවලින් සමන්විත වූ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පාලන විසිනි.
ඒකාධිපතිත්වය සංවර්ධනයට, සාමයට හා සමෘද්ධියට කෙටි මාවතක් යන ජනප්‍රිය මිථ්‍යාව අළු දූලි බවට පත්කරන වැදගත් උදාහරණයකි හිට්ලර්.
දියුණු ශිෂ්ටාචාරයකට හා ශ්‍රේෂ්ඨ සංස්කෘතියකට උරුමකම් කී ජර්මනිය මෙවැනි විනාශකාරි හා ස්වයං විනාශකාරි මාවතකට ඇද වැටුණේ කෙසේද? හිට්ලර් බලයට ආ විගස තමන්ට සහාය නොදෙන පක්ෂ හා සංවිධාන තහනම් කොට තම විරුද්ධවාදින් සිරගත කොට හෝ මර දමා, කතා කිරීමේ, ලිවීමේ, විවේචනයේ නිදහස වළලා, තමන්ට එකඟ නොවන තම පාක්ෂිකයන් පවා දේශද්‍රෝහින් ලෙස හංවඩු ගසා දරුණු ඒකාධිපති පාලනයක් දියත් කළේය. නමුත් ජර්මන් ජාතිකයෝ බහුතරයක් අවසානය දක්වාම ඔහු තම ගැලවුම්කාරයා ය යන මිථ්‍යාව වැළඳගෙන ඔහුට සහාය දැක්වූවෝ ය. ඔවුන්ට ඇස් ඇරුණේ විනාශයේ ප්‍රපාතයට ම ඇද වැටීමෙන් පසුව ය.
හිට්ලර්ට මෙවැනි හාස්කමක් කිරීමට හැකිවූයේ ජනතාව අන්තවාදීන් බවට පත්කොට එ් අන්තවාදයෙන් ප්‍රයෝජන ගැනීමෙන් බව භාෂා විශේෂඥයකු මෙන්ම හිට්ලර්ගේ පාලනය අත්දුටුවකු වූ මහාචාර්ය වික්ටර් ක්ලෙමිපරර් මහතා තම The Language of the Third Reich යන ග්‍රන්ථයේ සඳහන් කරයි. ඇතැම් වචන ආසනික් බිංදු මෙන් විෂ සහගත බවත් ජර්මානු ජනතාවට මේ විෂ – වචන පොවා ඔවුන් තමන්ගේ වසඟයට ගැනීමට හිට්ලර් සමත්වූ බවත් ක්ලෙම්පරර් මහාචාර්යවරයා පෙන්වා දෙයි.
ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ජර්මනියට අකැප බවත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය නිසා ජර්මනිය බෙලහීන වන බවත් ජාත්‍යන්තරයේ සහාය ලැබූ ජර්මන් යුදෙව්වරු (ජර්මනියේ එවකට විසූ ප්‍රධාන වාර්ගික – ආගමික සුළුතරය) ජර්මන් පීතෘභූමිය විනාශ කිරීමට කුමන්ත්‍රණය කරන බවත් හිට්ලර් හා ඔහුගේ නට්සි පක්ෂයේ මූලික තේමාව විය. ජර්මනිය බේරා ගත හැක්කේ එරටේ පාලනය දුර්වල ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදි නායකයන්ගෙන් මුදාගෙන තමන්ට බාරදීමෙන් බව ඔවුහු තර්ක කළහ.
භීතිකා මැවීමේ දේශපාලනය
ලංකාවේ වත්මන් ජනපතිවරණ වේදිකාවේ ද මෙවැනි කතා අසන්නට ලැබේ. “මේ පාර වැරදුණොත් රට ඉවරයි” යන්න ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ අනුගාමිකයන් නිතර දෙවේලේ ජපකරන මන්ත්‍රයයි. රට ඉවර කරන්නේ කවුරුන්ද කෙසේද යයි ඔවුන් නියමයට කියන්නේ නැත.
මෙයට මාස දෙක තුනකට පෙර රට ඉවර කළේ, සිංහල ජාතිය ම වඳ කරන්නට කටයුතු කළේ වෛද්‍ය ෂාෆි සහබ්ඩීන් මහතා ය. ඒ දිනවල ගෝඨාභය අනුගාමිකයන්ට ෂාෆි වෛද්‍යවරයා තරම් දුෂ්ඨයෙක්, භ්‍රෂ්ඨයෙක් සිටියේ නැත.
අද දොස්තර ෂාෆි මහතාගේ නම පවා ඔවුන්ට අමතකව ඇත. සාෆි මහතා සිංහල බෞද්ධ මවුවරුන් දස දහස් ගණනක් රහසිගත සැත්කම් හරහා වඳ කළ බවට විමල් වීරවංශ වැනි දේශපාලකයන් හා අතුරලියේ රතන හිමි වැනි දේශපාලන – භික්ෂූන් ගෙන ගිය දැවැන්ත ව්‍යාපාරය බොරුවක් බව පරීක්ෂණ වලින් හා අධිකරණයෙන් සනාථ වූ පසු සිංහල ජාතියම වඳ කිරීමේ කුමන්ත්‍රණ කතාව ඔවුහු අත්හැර දැමූහ. දැන් ඇත්තේ වෙනත් කතා ය.
ආසනික් බිංදු වැනි වචනවලින් ජනතාවගේ සිත් වලට අන්තවාදිත්වයේ, වෛරයේ, ක්‍රෝධයේ විෂ පෙවීම පිළිබඳ දොස්තර ෂාෆි මහතාගේ සිද්ධිය කදිම උදාහරණයකි.
දොස්තර ෂාෆි උන්මාදය අසාර්ථක වූ පසු ගෝඨාභය අනුගාමිකයෝ ACSA (Acqvisition Cross Servicing Agreemant) හා SOFA (Status of Forces Agreemant) නම් වූ ගිවිසුම් දෙක අල්ලා ගත්තෝ ය. විමල් වීරවංශ මහතා ප්‍රමුඛ පිරිසක් මේ ගිවිසුම් දෙක ‘පරාජය’ කිරීමට STOP USA නම් සංවිධානයක් ද පිහිටුවා ගත්හ. මේ ගිවිසුම් දෙක අත්සන් කිරීමේ උත්සාහය පරාජය නොකළහොත් යළිත් ආපසු හැරීමක් නොමැති බව වීරවංශ මහතා කීවේය. නියමිත කාලය ඉක්මවූ පසු ඇමරිකාව නොගියහොත් අපි කුමක් කරමුද යැයි අසමින් උදය ගම්මන්පිල මහතා පදවැල ඇල්ලුවේය.
ACSA ගිවිසුමට ඇමරිකාව හා ශ්‍රී ලංකාව මුලින්ම අත්සන් තැබුවේ 2007 මාර්තු 5 වෙනිදා ය. එසේ කළේ එවකට ලංකාවේ ඇමරිකානු තානාපතිවරයා වූ රොබට් ටි. බ්ලේක් මහතාත් එවකට ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ ස්ථිර ලේකම්වරයා වූ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාත් ය. SOFA ගිවිසුම මුලින්ම අත්සන් තැබුවේ 1995 ය. මේ අනුව ACSA ගිවිසුම වසර 12කුත් SOFA ගිවිසුම 24කුත් ක්‍රියාත්මක විය. ලංකාව ඇමරිකාවේ කොලනියක් බවට පත්වූයේ හෝ ඇමරිකානු යුද කඳවුරු ලංකාවේ ස්ථාපිත වූයේ හෝ ඇමරිකානු යුද හමුදා ලංකාවේ මුල්බැස ගත්තේ හෝ නැත. මෙවැනි ගිවිසුම් දෙකක් ක්‍රියාත්මක වන බවවත් මෙරට ජනතාව හෝ දේශපාලකයන් අති බහුතරක් දැන සිටියේවත් නැත.
ACSA හා SOFA භීතිකාව නිර්මාණය කෙ‍රුණේ ෂාෆි භීතිකාව අසාර්ථක වූ පසු ය.
ACSA හා SOFA සම්බන්ධයෙන් තමන් ජනාධිපති වුවහොත් ගන්නා පියවර කුමක්දැයි මාධ්‍යවේදිනියක් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගෙන් ප්‍රශ්න කළේය. “අපි අත්සන් කළ එකඟතාවය වසර 10ක් පැවතුනා.” ඔහු පිළිතුරු දුන්නේ සුපුරුදු සිනාවක් සමඟ ය. “ඒකෙන් මුකුත් ඇත්තට ම වුණේ නැහැ. ඒකෙ වාසිය අපටයි. ඔවුන්ට නොවෙයි.” ACSA හා SOFA ගිවිසුම් ආරක්ෂා කරමින් මෙලෙස ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා පිළිතුරු දෙනු වීරවංශ හා ගම්මන්පිල මන්ත්‍රී දෙපොළ මුවින් නොබැණ අසා උන්හ.
ඉන්පසු ACSA බිල්ලා හා SOFA බිල්ලා ද පොහොට්ටු අනුගාමිකයන්ගේ මතකයෙන් ඉවත් විය.
ඒ හිඩැස පිරවීමට ඔවුන් කර ඇති අලුත්ම තෝරා ගැනීම නම් MCC (Millennium challenge corporation) ගිවිසුමයි.
MCC ගිවිසුම හරහා ඇමරිකානු ආධාර ලබා ගැනීමට ලංකාව උත්සහ කළේ රාජපක්ෂ පාලන සමයේ සිට ය. මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය වීම් වැනි කාරණා නිසා මේ උත්සහ අසාර්ථක විය. 2015න් පසු හටගත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදි වෙනස්කම් නිසා MCC ආධාර ලබාගැනීමේ උත්සහය සාර්ථක විය.
MCC ආධාර ලබා ගැනීමට රාජපක්ෂ පාලනය සිදු කළ අසාර්ථක උත්සහයන් යට ගසා එය තම නවතම ගෝනි බිල්ලා බවට පත්කර ගැනීමේ ව්‍යායාමයක මේ දිනවල ගෝඨාභය – අනුගාමිකයෝ නිරත වෙති. මෙහි මුල් වෙඩිමුරය තැබුවේ සුව සැරිය ගිලන් රථ සේවය ඉන්දීය කුමන්ත්‍රණයක් යැයි කී විමල් වීරවංශ මන්ත්‍රිවරයාත් සුව සැරිය ගිලන් රථයකට ගොඩවූ රෝගීන් කරන්ට් වැදී මිය යන බවට අනාවැකි පළ කළ රජයේ වෛද්‍ය නිලධාරින්ගේ සංගමයේ නායකයනුත් ය.
MCC ගිවිසුම යටතේ ඇමරිකාව අක්කර මිලියන 1.2ක් ඉල්ලා ඇති බව වීරවංශ ඇමතිවරයා කියයි. MCC ගිවිසුම අත්සන් කළහොත් අනුරාධපුරයට යෑමට වීසා ලබා ගැනීමට අපට සිදුවන බව පාදෙණිය වෛද්‍යවරයා කියයි. STOP USA සංවිධානය යළිත් ක්‍රියාත්මක වී තිබේ. උඩුදුම්බර කාශ්‍යප නම් හිමිනමක් මේ ගිවිසුමට විරුද්ධව මාරාන්තික උපවාසයක් අරඹා ඇත.
MCC ගිවිසුම ගැන කියන්නේ කුමක්දැයි මාධ්‍යවේදියකු ඉංග්‍රීසි බසින් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගෙන් ඇසුවහොත් එහි වරදක් නැති බවත් එහි වාසිය අපට බවත් ඔහු ඉංග්‍රිසි බසින් ම පිළිතුරු දෙනවා නොඅනුමානය.
බළලුන් ලවා කොස් ඇට බාවාගන්නා ක්‍රමය
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ඇමරිකානු විරෝධය අවුළුවන්නේ බළලුන් ලවා කොස් ඇට බාවාගන්නා ක්‍රමයට ය. ඔහු ඇමරිකාවට එරෙහිව වචනයකුදු නොකියයි. ඇමරිකානු බිල්ලකු මවා පෑමේ ඔහුගේ කොන්ත්‍රාත්තුව ඉටුකරනුයේ ඔහුගේ දේශපාලන අන්තේවාසිකයන් ය.
එවැනි අපේක්ෂකයකුගේ අන්තේවාසිකයන් තම දේශපාලන ප්‍රතිවිරුද්ධවාදින්ට ඇමරිකානු ලේබලය ඇලවීම කෙතරම් නම් විහිලුවක්ද? ලංකාවේ සංවර්ධනයට ජනතාවගේ ජීවන තත්ත්වය දියුණුවට විශාලතම බාධකය වූයේ කැරලි, කෝලහාල හා අවි ගැටුම් ය. 1971 කැරැල්ල, 1983 කලු ජූලිය, 1987 – 89 දෙවැනි කැරැල්ල, වසර 25ක් පැවති ඊළාම් යුද්ධය යන මේ දේශපාලන අර්බුද රටේ හා ජනතාවගේ ආර්ථික වෘද්ධිය මන්දගාමි කිරීමට හේතු විය.
රටේ සංවර්ධනය පිළිබඳ සැබෑ වුවමනාවක් ඇති නායකයකු නම් රටේ යළිත් ජනවාර්ගික, ආගමික, සමාජ – ආර්ථික ගැටුම් ඇති වීමට පාදකවන ආකාරයෙන් ක්‍රියා නොකළ යුතුය.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ ඡන්ද ව්‍යාපාරය තුළ සුළු ජාතිකයන්ට හා ආගමිකයන්ට එරෙහිව වෛරය වැපිරීම නිරන්තරයෙන් ම දැකිය හැකිය. දෙමළ හා මුස්ලිම් ජනතාව පමණක් නොව රාජපක්ෂ මහතාට සහාය නොදෙන සිංහල බෞද්ධයන් පවා දේශද්‍රෝහීන් ලෙස හැඳින්වීමට ඔහුගේ අනුගාමිකයෝ ක්‍රියා කරති. වරක් ජනරාල් සරත් ෆොන්සේකාට කළාක් මෙන් මේ දිනවල හිටපු හමුදාපති ජෙනරාල් මහේෂ් රත්නායක මහතාට ද දේශද්‍රෝහි හංවඩුව ගැසීමට ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ අනුගාමිකයෝ කටයුතු කරමින් සිටිති.
2015 බල පෙරළියන් පසු පැවැත්වූ මැතිවරණ දෙකම අතීතයට සාපේක්ෂ වශයෙන් බැලූ කල බෙහෙවින් සාමකාමි විය. මේවා තුළ මිනි මැරුණේ හෝ මහා පරිමාණයෙන් ප්‍රචණ්ඩත්වය දියත් වුණේ හෝ නැත. වත්මන් ජනපතිවරණ ව්‍යාපාරය තුළ ද ජීවිත බිලිගන්නා දේපළ වනසන ආකාරයේ ප්‍රචණ්ඩත්වයක් තවමත් හටගෙන නැත. මේ සාමකාමි තත්ත්වය දිගට ම (විශේෂයෙන් ම පශ්චාත් මැතිවරණ සමය තුළ) පවත්වා ගැනීමට නම් තමන්ගේ දේශපාලන පස මිතුරන් දේශද්‍රෝහින් ලෙස සැලකීමේ ප්‍රවණතාවයට තිත තැබිය යුතුය. මැතිවරණයක් යුද පිටියක් වුවහොත් කවුරු ජයගත්තත් පරාජය වනුයේ රටේ ජනතාව ය.
ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය හා කුසගින්න
මෙවර ජනපතිවරණයේ එක් විශේෂත්වයක් නම් ඊට දින නියම කිරීම හා එය පවත්වාගෙන යෑම පිළිබඳ වගකීම මුළුමනින් ම ස්වාධීන මැතිවරණ කොමිසම විසින් දැරීමයි.
ලංකාවේ එතෙක් මෙතෙක් පැවති මැතිවරණ සම්බන්ධයෙන් තීන්දු ගත්තේ බලයේ සිටින පක්ෂයයි. මැතිවරණයට සම්බන්ධ දින තීන්දු වූයේ බලයේ සිටින නායකයන්ගේ ග්‍රහචාරය මත ය. මේ තත්ත්වය 19 සංශෝධනය සම්මත කිරීමෙන් අනතුරුව මුළුමනින්ම වෙනස් විය. සෙනසුරාදා දිනවල මැතිවරණ පැවැත්වීම පාසල් විභාග සමඟ නොගැටෙන අයුරින් මැතිවරණ කාල සටහන සකස් කිරීම, සාමාන්‍ය ජන ජීවිතයට මැතිවරණයෙන් වන බාධක අවම කිරීම වැනි හිතකාමි වෙනස්කම් ගතවූ වසර 4 තුළ ක්‍රියාත්මක විය.
ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයෙන් බඩ නොපිරෙන බව ඇතමුන් කියයි. නමුත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක් නැති තැන ජනතා වුවමනා වගකීම් වෙනුවෙන් අවම හෝ අවධානයක් යොමු කිරීම සඳහා පාලකයන්ට අවශ්‍ය වන්නේ නැත. දේශපාලනඥයන් මොන මිහිරි කතා කිව්වත් ඔවුන් බලය ඉල්ලන්නේ තමන් වෙනුවෙන් විනා අනුන් වෙනුවෙන් නොවේ. බලයට පසු ඔවුන් යම් සාධනීය කටයුත්තක නිරත වුවහොත් ඊට ප්‍රධානතම හේතුව ඊළඟ මැතිවරණය ජය ගැනීමට ඇති අවශ්‍යතාවයි. එවැනි අවශ්‍යතාවක් නැති නම් පක්ෂය, පාට, පවුල්, මතවාදය කවර වුවද දේශපාලනඥයා කටයුතු කරනු ඇත්තේ තම හිතුමනාපයට පමණි. ජර්මන් ජනතාව මිලියන ගණනකට මරු කැඳවමින් ජර්මනිය ප්‍රපාතයේ පහළටම ඇදගෙන යෑමට ඇඩොල්ෆ් හිට්ලර් නම්වූ ශක්තිමත් ආඥාදායකයාට හැකිවූයේ බලයට පත්වූ පසු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය වළ දමන්නට ඔහු කටයුතු කළ නිසා ය.
කතා කිරීමේ නිදහස කන්නදැයි ඇතමුන් අසයි. නමුත් කතා කිරීමේ නිදහස නැති තැන බඩගින්න ගැන කතා කිරීමට ද නිදහසක් නැත. රතුපස්වලදි සිදු වූයේ එයයි. පිරිසිදු පානීය ජලය ඉල්ලූ ජනතාවට තුවක්කු හා පොලුවලින් ප්‍රතිචාර ලැබුණේ ඒ වනවිට නිදහස යන්න වචනයට පමණක් සීමාවී තිබූ නිසා ය. කතා කිරීමේ නිදහස අහිමි කළ රටක පිපාසාවෙන් කෑ ගැසීමද දඬුවම් ලැබිය යුතු වරදකි. 2015 බල පෙරළියෙන් යළි ස්ථාපිතවූ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය 2019 ජනපතිවරණයෙන් රැක ගත යුත්තේ එබැවිනි.
ඇමරිකාව සමඟ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ACSA නම් වූ යුද ගිවිසුමක් අත්සන් කළ බව හෝ එහි අන්තර්ගතය හෝ එකල කිසිවෙක් දැන සිටියේ නැත. අද MCC ගිවිසුමට එරෙහිව කරන කියන දැයින් බාගයක් රාජපක්ෂ සමයේදි කළා නම් එසේ කළවුන්ට ලැබෙනුයේ රතුපස්වල සැලකිල්ල ය. යම් හෙයකින් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ජනපතිවරණයෙන් ජයගතහොත් ඔහු MCC ගිවිසුම අත්සන් කරනු නොඅනුමානය. එදාට ඊට එරෙහි වන්නන්ට (සුමධුර ධර්ම දේශක ස්වාමින්වහන්සේලාද ඇතුළුව) උරුම වනු ඇත්තේ රතුපස්වල ජනතාවට, නිදහස් වෙළඳ කලාපයේ රොෂේන් චානක මහතාට හෝ මීගමුවේ ඇන්තනි මහතාට අත්වූ ඉරණමම විය හැකිය.
එළඹෙන ජනපතිවරණයෙන් ජයගත හැක්කේ අපේක්ෂකයන් දෙදෙනකුට පමණි. එනම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා හා සජිත් ප්‍රේමදාස මහතා ය. සජිත් ප්‍රේමදාස මහතා කවර ආකාරයේ ජනපති කෙනෙක් වෙත්දැයි අනුමාන කිරීම අසීරු ය. නමුත් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා කවර වර්ගයේ ජනපතිවරයකු වෙත්දැයි උපකල්පනය කිරීම පහසු වනුයේ දශකයක් පුරා ඔහු රටේ (නොනිල වශයෙන්) දෙවන බලවත් නායකයා ලෙස කටයුතු කළ නිසාය.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා එළැඹෙන ජනපතිවරණය ජයගතහොත් විරුද්ධවාදීන් ත්‍රස්තවාදින් වන බවට, සාමකාමි විරෝධතා දේශද්‍රෝහි ක්‍රියා වන බවට අනුමාන කළ හැක්කේ ඔහුගේ අතීත ක්‍රියා කලාපය දෙස බැලීමෙනි. ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණ විසින් මුළුමනින් ම ශ්‍රීලනිපය ගිල ගනු ඇති අතර එජාපය අභ්‍යන්තර ගැටුම් නිසා කැබලි වී යනු ඇත. ජවිපෙ නව ජනපතිවරයාට එරෙහි වුවහොත් ඊට ත්‍රස්තවාදි ලේබලය අලවා එය තහනම් කරන දිනය ද වැඩි ඈතක නොවිය හැකිය.
– සිළුමිණ