ඡායාරූපය: 2020 ඔක්තෝබර් 31 පයිසර් සමාගම විසින් ප්රදර්ශනය කරන ලද දැන්වීමකි. REUTERS / Dado Ruvic / Illustration reuters_tickers
විශාල අධ්යයනයක මුලික දත්ත මත පදනම්ව කොවිඩ්-19 වැළැක්වීම සඳහා සිය පර්යේෂණාත්මක එන්නත 90% කට වඩා ඵලදායී බව ෆයිසර් සහ ඉන්ක් පීඑෆ්ඊඑන් ඊයේ එනම් සදුදා ප්රකාශ කළ බව මෙයට ස්වල්ප වේලාවකට පෙර නිකුත්වූ රොයිටර් වාර්තාවක් සඳහන් කරයි.
කොරෝනා වයිරස් එන්නතක් පිළිබඳ මහා පරිමාණ සායනික පරීක්ෂණයකින් සාර්ථක දත්ත පෙන්වූ පළමු ඖෂධ නිෂ්පාදකයින් බවට මෙමගින් ෆයිසර් යන ඇමෙරිකානු ඖෂධ සමාගම සහ එහි ජර්මානු හවුල්කරු බයෝ එන්ටෙක් යන සමාගම් පත්වේ. මෛ සමාගම් පවසා ඇත්තේ තමන්ට මෙතෙක් එන්නත සම්බන්ධයෙන් බරපතල අවදානම් සහගත කරුණු කිසිවක් ලැබී නොමැති අතර මේ මස අගදී එයට එක්සත් ජනපදයේ හදිසි භාවිත අවසරය ලබා ගැනීමට අපේක්ෂා කරන බවයි.
එන්නත කොපමණ කාලයක් ආරක්ෂාව සපයනු ඇත්ද යන්න ඇතුළු බොහෝ ප්රශ්න තවමත් විසදී නැත. කෙසේ වෙතත්, නව කොරෝනා වයිරසයට එරෙහිව සංවර්ධනය කරන වෙනත් එන්නත් ද ඵලදායී බව දැක්වෙන තවත් නිවේදන ඉදිරියේදී ලැබීමටට ඉඩ ඇති බවත් එම වාර්තාව සඳහන් කරයි.
මෙයට පෙර තමන්ද එන්නතක් නිපදවා ඇති බව රැසියාව ප්රකාශ කළද අවශ්ය තරම් සායනික පරීක්ෂන දත්ත ඉදිරිපත් කිරීමට එරට සමත් වූයේ නැත. එම එන්න්ත පිළිබඳව අද කතාබහක් නැති තරම්ය. ඉන්දියාව සහ චීනයද කොරෝන වයිරසයට එන්නතක් නිපදවීමේ ගෝලීය තරඟයට එක්ව සිටිති.
“අද විද්යාවට හා මනුෂ්යත්වයට විශිෂ්ට දිනයක්” යැයි ෆයිසර් හි සභාපති සහ ප්රධාන විධායක ඇල්බට් බෝර්ලා සිය නිවේදනය මගින් කියා සිටි තිබේ. “අපගේ එන්නත් සංවර්ධන වැඩසටහනේ මෙම තීරණාත්මක සන්ධිස්ථානය කරා ළඟා වී ඇත්තේ ලෝකයට එය වඩාත් අවශ්ය වන මොහොතක ය.”
එන්නත වයස අවුරුදු 16 ත් 85 ත් අතර පුද්ගලයින් සඳහා හදිසි භාවිත අවසරයක් ලබා ගැනීමට ෆයිසර් අපේක්ෂා කරයි.
මෙම වසර ආරම්භයේ සිට එන්නත් මාත්රාව මිලියන 100 ක් ලබා දීම සඳහා ෆයිසර් සහ බයෝ එන්ටෙක් එක්සත් ජනපද රජය සමඟ ඩොලර් බිලියන 1.95 ක කොන්ත්රාත්තුවක් අත්සන් කර තිබේ. ඔවුන් යුරෝපා සංගමය, එක්සත් රාජධානිය, කැනඩාව සහ ජපානය සමඟද සැපයුම් ගිවිසුම්වලට එළඹ තිබේ.
කාලය ඉතිරි කර ගැනීම සඳහා සමාගම් විසින් එන්නත .ලදායී වේදැයි දැන ගැනීමට පෙර ඒවා නිෂ්පාදනය කිරීම සමාගම විසින් ආරම්භ කරන ලදී. මේ වසරේ මිලියන 25 ක ජනතාවක් ආරක්ෂා කිරීම සඳහා මාත්රාව මිලියන 50 ක් එන්නත් නිපදවීමට ඔවුන් දැන් අපේක්ෂා කරයි.
බොහෝ සංවර්ධිත රටවල් දැනටමත් මෙම එන්නත ලබා ගැනීමට ගිවිසුම් අත්සන් කර ඇති නමුත් සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවලට එය ලබා ගැත හැකිවනු ඇත්දැයි යන ප්රශ්ණය ද මතුවී තිබේ.